Powiedz, że chcesz być jak Koreaniec wyciskający 300 akcji na minutę.

Graj nałogowo, wyskilluj APMy i ciśnij na WCG. Jak wygrasz pół miliona dolców nagrody to się tatuś ucieszy.

Na pewno może nauczyć szybkiego podejmowania decyzji (także taktycznych). Aczkolwiek nie wiem, jak to się przekłada na prawdziwe wojsko, a były minister obrony Korei Południowej, na wąty rodaków, dlaczego na atak Północy odpowiedziano tak późno, zripostował "To nie jest StarCraft".

A odłożyć pieniędzy zwyczajnie nie możesz?

Każdego rodzaju działanie nastawione na rozwój multi-taskingu (dowodzenie kilkoma dywizjami naraz, gdzie każda ma inne właściwości, przy jednoczesnym dbaniu o zasoby + obronę bazy głównej i jej ekspansji) przyczynia się do zwiększenia efektywności przepływu informacji i rozwija nowe struktury neuronalne w Twoim mózgu. Gdyby nie czynniki wysoko-stymulujące (takie jak satysfakcja z odparcia ataku czy chociażby aspekty wizualne samej gry, które są "nagrodą" do ciągłego wytężania szarych komórek w jej trakcie), to można by to łatwo przełożyć na naukę w szkole (niestety, w większości szkół mamy mało motywujące/stymulujące warunki). Niewątpliwie jednak, gry logiczne i strategiczne rozwijają, o ile są dla Ciebie wyzwaniem (co przy kampanii SC2 zaczyna się dopiero od 'HARD', 'normal' jest zbyt łatwy).
Poza tym ja bardzo podszkoliłem angielski (słownictwo) dzięki grom (najwięcej podczas przesiedzenia 60h ze słownikiem przy FF7 w podstawówce). Polecam więc zakupić grę i ściągnąć angielskiego klienta gry, bo polska wersja jest tragiczna (może nie jednostki ale kampania woła o pomstę).

PS: Kiedyś w radiu słyszałem (z dobrych kilka lat temu), że gdzieś w szkole militarnej US wykorzystywano StarCrafta 1 do nauki podstaw taktyki wojennej na specjalnie przygotowanych do tego misjach.